In tegenstelling tot wat de CDA-onderbuik beweert, heeft dit bosplan interessante voordelen voor de Nederlandse landbouw. Indien die 100.000 hectare gericht wordt ingezet in de landbouwgebieden in en rondom Natura 2000 kan daarmee een enorme hoeveelheid ammoniakemissie worden vermeden. Het behalen van de natuurdoelen in de vele stikstofgevoelige Natura 2000-gebieden komt daarmee een stuk dichterbij. Daarmee ontstaat er weer enige ‘echte’ ontwikkelruimte voor de resterende veehouderij. Het is immers nog maar de vraag of de virtuele ontwikkelruimte die het PAS-kaartenhuis biedt, houdbaar is in het kader van de Europese regelgeving; de Raad van State doet daar over enkele maanden een uitspraak over.
Indien die 100.000 ha specifiek worden gericht op de rundveehouderij zal door een dalend melkaanbod de extreme lage melkprijs wellicht weer gaan stijgen. Tevens zijn de problemen met het fosfaatplafond in één keer opgelost en worden ook de doelen van de Kaderrichtlijn Water en de Nitraatrichtlijn een stuk haalbaarder. Dat scheelt op termijn weer honderden miljoenen euro’s boete vanuit Brussel. Het is in ieder geval een veel structurelere oplossing dan de huidige voorstellen om boeren te betalen voor het niet produceren van melk. Tenslotte zijn er natuurlijk evidente voordelen voor de volksgezondheid. Denk aan de afname van gezondheidsrisico’s als gevolg van fijnstof en zoönosen uit de veehouderij en de positieve gezondheidseffecten van meer groene recreatieruimte rond de stad. In termen van vermeden zorgkosten en minder arbeidsverzuim moet het gaan om enorme bedragen. Zorgverzekeraars zijn daarom ook een logische partij om te participeren in dit plan.
Bebossing van het Groene Hart is wellicht niet zo’n goed idee, aangezien het ten koste zou gaan van het waardevolle open veenweidelandschap. Maar het opheffen van de agrarische functies aldaar kan wel sterk bijdragen aan het vastleggen van CO2. Het faciliteren van de huidige landbouw in deze gebieden vergt immers een laag waterpeil hetgeen leidt tot een forse CO2-uitstoot door veenoxidatie; zo’n 2 procent van de totale Nederlandse uitstoot van broeikasgassen, aldus de Balans voor de Leefomgeving 2016 van het PBL. De huidige bodemdaling in veengebieden leidt bovendien tot extra kosten voor het beheer en onderhoud van wegen en infrastructuur, funderingen van huizen en waterbeheer. Die extra kosten lopen in de periode tot 2050 op tot ruim 20 miljard euro, aldus het PBL.
De 3 miljard euro die de beoogde 100.000 ha nieuwe bossen in heel Nederland zullen vergen kunnen we dus makkelijk financieren uit de besparingen die alleen al in het veenweidegebied worden geboekt. Dat moet zelfs het CDA snappen….toch?
Senior ecoloog Rho Adviseurs
Reacties